Şaşılık, iki gözün birbiriyle olan paralelliğini kaybetmesi durumudur. Yaklaşık olarak çocukların %5'inde, yetişkinlerin ise %1'inde şaşılık görülür.

Şaşılık her yaşta ortaya çıkabilmesine rağmen, genellikle 6 yaşından önce görülür ve en sık başladığı yaş 2-3 yaştır. Çocuklar şaşılıkla da doğabilir, 6 aylıktan önce ortaya çıkarsa konjenital (doğuştan) olarak adlandırılır, 2-3 yaş arasında başlarsa çocukluk çağı, yetişkinlikte gelişirse erişkin şaşılığı olarak adlandırılır.

Bir çocuğun gözünde kayma ilk fark edildiğinde ebeveynler bazen bekleyip durumun kendi kendine düzelip düzelmediğini görmek isteyebilir. Ama şaşılık genellikle kendiliğinden geçmez, hatta giderek daha da kötüleşebilir. Şaşılık belirtileri görüldüğünde, doğru tedavi planını belirlemek ve olası görme kaybını önlemek için derhal bir doktora başvurulmalıdır.

Şaşılık erken tespit edilip tedavi edilirse sıklıkla mükemmel sonuçlarla düzeltilebilir. Şaşılık nedeniyle iki göz aynı anda aynı şeye odaklanamadığı için beyin gözlerden birinden gelen (çoğunlukla daha çok kayan göz) görüntüyü görmezden gelir. Şaşılık zamanında tedavi edilmezse daha çok kayan gözde göz tembelliği gelişir (şaşılık ambliyopisi). Yine her iki göz birlikte kullanılamadığı için derinlik algısı bozulur, bu da pek çok günlük işi ve hobiyi, özellikle de spor ve göz koordinasyonu gerektiren diğer fiziksel aktiviteleri engeller.

Şaşılığın tedavisi, görme keskinliğini artırmak için hipermetropi, miyopi ve astigmatizma gibi kırma kusurlarının gözlükle düzeltilmesiyle başlar. Göz tembelliği varsa iyi gören gözün kapatılarak zayıf gözün kuvvetlendirilmesi ile devam eder. Göz egzersizleri ve prizma tedavisi de kullanılan diğer cerrahi dışı yöntemlerdir.